Bugün de şuraya bir şiir bırakalım istedik. Buyurun!
Varlığımı arıyorum yokluk içinde.
Sen yokken de ben yalnızdım.
Hayat böyle geçiyor bir şekilde.
Sen yokken de ben yalnızdım.
Var olana talip gizli hayallerim.
Gizemli yolun çilesini çekerim.
Sahip olunan yok olur bilirim.
Sen yokken de ben yalnızdım.
Dünya denilen üç beş çul çaput.
Yolunda ezilirsin yamulur kaput.
Kalabalıklarda taşınsa da tabut.
Sen yokken de ben yalnızdım.
Çıplak geldin giderken sadece kefen.
Kimseler yok artık rahattır da kafan.
Ağlaşırlar varlığını bilmeyen tayfan.
Siz yokken de ben yalnızdım
Böyle yalnız geldin yalnız gidiyorsun.
Dünya gürültü patırtı yeri biliyorsun.
Kimlere ne kaldı sen ne bekliyorsun.
Sen yokken de ben yalnızdım.
Maddeyi anlarken manayı çözdüler.
İnsanlığı manadan ayırıp süzdüler.
Vicdanı ruhtan çıkarıp büzdüler.
Sen yokken de ben yalnızdım.
Ruhtan ayrı geriye kaldı beden.
Kendini kaybeden çıktı çileden.
Yalnızlığa çağırır yoku var eden.
Sen yokken de ben yalnızdım.
Var varda yok, elde var yok.
Varlıkta gizli hikmetler çok.
Zenginler aç fakir yokta tok.
Sen yokken de ben yalnızdım.
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile….
