Bugün sizlerle dün gece yaşadığım bir olayı paylaşmak istiyorum.Gece saat iki buçuk suları.
Bir hayvanın sesiyle irkildim. Dilsiz hayvan öyle acı, acı havlıyorduki kayıtsız kalmamam gerekiyordu. Son günlerde yaşadığım rahatsızlık ve hareketlerimin kısıtlı oluşu nedeniyle,yavaş yavaş evden çıkarak sesin geldiği yere doğru gittim.
Birde ne göreyim !! İki bacaklı bir hayvan dilsiz masum hayvanı kıstırıp bir köşeye var gücüyle dövüyor. Neye uğradığımı şaşırdım !! Ne yapıyorsunuz ? dedim.Aldığım cevap,ben köpekleri sevmiyorum onun için dövüyorum oldu.Duyduğum cümle karşısında; kendimden geçtim.
Senmisin be gafil bu dilsiz hayvana bu zulmü yapan,evden çıkarken kapı arkasında her zaman hazır ve nazır bekleyen haydarım var. Onuda elime almıştım.
Hani tedavi görüyorum ya, hani o kollarda güç kalmamıştı ya, Rabbim sana şükürler olsun ki kendimi tanıyamadım. Adamın sadece ablaaaa , abla tamam dediğini hatırlıyorum. O arbedede hayvan da gitmiş tabi sonra fark ettim.
Böyle canilere diyeceğim şudur ki.Garibin,yetimin, hayvanların ve yaşlılarımızın ,yüzü suyu hürmetine ayaktayız.
Be gafiller ! Şu fani Dünyada asıl tehliķe böyle zihniyetteki iki bacaklı hayvanlar. Bunlara dikkat etmek lazım.
Ha bu arada bana kimliğinemi güveniyorsun diyordu.Benim "RABBİMDEN "başka güvendiğim hiç bir şey yok.
Sen , sen ol. Bir dahasına rast gelirsem.Haydarla değil. Bir üst sınıf arkadaşıyla gelirim...Zaten şu cennet VATANIMIZ ne çektiyse böyle iki bacaklılardan çekti. En güzel yere,ALLAH'A emanet olun.