Şunun altını kalın çizgilerle ifade etmek gerekir ki, göç ne Türkiye’nin sorunu ne de bölgesel bir sorun. Göç bütün dünyanın ortak sorunu. Kaldı ki bugün ki oluşan coğrafyaların ana temelini göç oluşturmaktadır. Amerika’nın neredeyse tamamı göçmenlerden müteşekkil. Türkiye coğrafyasının oluşumu da göçebe olan topluluklardan oluştuğunu bilmeyen yok sanırım. Göçmen karşıtları soy kütüğünü bir incelesin bakalım dedeleri nereden gelmiş?
Eyvallah, birinci dünya savaşı sonrası cetvelle çizilip dayatılan uluslararası yasal soslu şekil bugün ki coğrafya. tamam da küresel emperyalistlerin savaş iştahı mı kapandı ki göç sorunu ortadan kalksın? Ya da ülkelerin ekonomik refah payları çok mu yükseldi ki bugün bile kapıları açsanız Avrupa’nın iliklerine kadar gitmeye razı olan insanlar bu düşüncelerinden vaz geçsinler? Böyle bir imkan sunulsa ilk gidecek olanlar da göçmen karşıtları olur.
Ha! Biz gidersek çalışmaya gideriz, onlar savaştan kaçıp geliyorlar dediğinizi duyar gibiyim. Buna da eyvallah da 60’lı 70’li yıllarda gidenler de aynı gerekçeyle gittiler ama bugün onların çocukları veya torunları Türkçeyi bile unutmuş vaziyetteler. Futbolcu yetişenlerin çoğu Türk milli takımında oynamayı dahi kabul etmiyorlar. Göç nedir bilmeyip göçmen düşmanlığı yapanlara göçü tarif edip sorunun siyasal ayağına geçelim.
Siyasal, toplumsal ya da ekonomik nedenlerle bireylerin ya da toplulukların bulundukları, oturdukları yerleşim yerini bırakarak başka bir yerleşim yerine ya da başka ülkeye gitme eylemine göç denir. Bu tarif bana ait değil, ülkelerin ortak olarak kabul ettikleri tanımlama. Buna göre en fazla göç alan İstanbul, Ankara ve İzmir oluyor sanırım. Bütün mesele farklı kültürlerin savaş gibi zorunlu hallerde can havliyle kaçak olarak göçmesinde. Neyse söylenecek çok şey var da yerimiz dar.
Geçtiğimiz hafta konuyla ilgili siyasilerin görüşlerini takip ettim. Sayın Kılıçtaroğlu diyor ki! Esed’la diplomatik olarak anlaşıp davulla zurnayla otobüslere bindirip göndereceğiz Suriyelileri. Sayın Erdoğan’da canım, ciğerim gardaşım Esed dedi de engelleyemedi siz nasıl yapacaksın merak ettik doğrusu? Masumları celladına teslim ederek mi? Kaldı ki, Esed bildiri yayınlayarak, terk ettiğiniz yerlere geri dönmezseniz bütün mallarınıza el konacak. Nereye göndereceksiniz evsiz barksız insanları? Savaş baronlarının mağdur ettiğini barışa ikna etmeden bu iş öyle kolay olmasa gerek.
Ümit Özdağ’a söyleyecek kelime bulamıyorum. Okumuş, profesör olmuş birinin insanlığa karşı bu kin ve nefret söylemi ne bilgeliğiyle bağdaşır ne de siyasi rant elde edebilir. Kaldı ki kendisi 1961 Tokyo doğumlu. Normal demeyin, babası görevli olarak Japonya’ya gittiği için orada doğmamış. Dağıstan Lak kökenli olan babası Muzaffer Özdağ 1960 darbesine kurmay yüzbaşı olarak fiilen katılmış. 13 Kasım 1960 da milli birlik komitesi dağıtılınca Japonya’ya sürgüne gönderilmiş. Allah kimseye böyle acılar yaşatmasın duamızı edelim de yaşayanlar yaşanılanı anlamadıktan sonra ne kadar etkili olur Allah’a kalmış.
Yine Habertürk’de Altaylı’nın konuğu gelecek partisi genel başkanı sayın Ahmet Davutoğlu’ydu. Suriye göçü onun bakanlık ve başbakanlığı döneminde olduğu için konulara biraz daha vakıftı. Cumhurbaşkanıyla aralarında ne geçti tabi ki bilme şansımız yok ama hükümetten ayrılırken yaptığı diplomatik ve beyefendi konuşması herkesi mest etmişti. (Ankara’da davet edip röportaj verirse daha çok bilgi aktarmış oluruz okuyucuya). Ne Kılıçtaroğu gibi ne de Özdağ gibi popülist çözümlerden bahsetmedi sayın Davutoğlu. Mültecilerin ve mülteci sorunlarının sonrasını da düşünerek daha makul ve akılcı çözüm önerileri sundu. Uluslararası mevcut siyasal konjonktür buna ne kadar müsait orası tartışılır. En azından insancıl ve barışçıl yaklaşımları çözüm odaklı siyasilerin de var olduğunu gösterdi. Önümüzdeki günler neler gösterir, onu da yaşayarak hep birlikte göreceğiz.
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile…
