Aslında bu başlığı atarken aşka ve sevgiye dair yaşanan olayların ne kadar kutsal ve ne kadar fedakarlık gerektirdiğini düşünüp, sevginin ne kadar kutsal bir şey olduğunu daha iyi anladım.
Bakınız Leyla ile Mecnun’un aşkı dillere destandı. Öyle ki aslında Mecnun'un adı Kaya imiş ama böylesi bir aşka tutulduğu için kendisine Mecnun denmiş. Tabi yıllarca süren aşk ile yanan Mecnun çöllerde uzanır ve kendisine o çöl ateş gibi güneş kavurmuş kumları nasıl yatıyorsun öyle.. Mecnun’da şöyle dermiş ben zaten aşkın içinde ateş gibiyim ateş ateşe ne yapar ki…
Evet daha sonrada Mecnun şöyle diyor; Kayıp ettim Leyla'yı ama buldum Mevla’yı. Yani o aşktan sonra gerçek aşkı buluyor Mecnun. Benimde paylaşmak istediğim şey zaten o gerçek aşktı.
Mecnun’un aşkından bahsini açtığım bu yazımda aslında bir sahabenin namazdaki aşkını anlatmak için bir kıyaslama yapmak istedim. Öyle ki, bir savaş dönüşünde Peygamber efendimiz (Sav) bir yerde mola veriyor. Orada sahabeler istirahat etmek için çadır gibi benzeri şeyler kurup dinlenmeye çekiyorlar.
Tabi takip edilme veya herhangi bir saldırı olma olasılığını göz önünde bulunduran sahabeler 3 tane nöbetçi seçiyorlar ve nöbet tutuluyor. Tabi takip eden düşmanlarda var. Oğlu ve kardeşi öldürülmüş bir düşman pusu atıp bekliyor. 3 nöbetçiden birisi diyor ki, sizde uzanın dinlenin benim uykum yok ben beklerim. Tabi yorgun olan iki nöbetçide dinlenmek için köşeye çekiliyor.
Tabi onlarda yorgunluktan kısa zamanda uyuyor. Nöbetçi sahabede bakıyor taraf sakin namaza duruyor. Namaza durduğunda pusu atan kişi okunu çıkartıp fırlatıyor ve namaz kılan sahabenin sırtına saplıyor. Ama istifini bozmadan sahabe namaza devam ediyor 1.2.3.4.5 derken iki rekâtlık namazı tamamlıyor ve hemen arkadaşlarına kalkın diye bağırıyor.
Tabi pusu atan adam kaçıyor herkes kalkıyor. Nöbetçi diğer iki kişi soruyor ey kardeşim 5 ok yemişsin niye ilk ok atıldığında bize haber etmedin? Sahabeden aşka dair mükemmel bir cevap geliyor.
"Ben namaz kılarken öyle bir sevda içinde Rabbimleydim ki, bilsem sizlere zarar gelmeyecek 15 ok yesem de namazımı bırakmaz o lezzeti bölmezdim" diyor ve şehit düşüyor. İşte aşk denince Ayşe Fatma, Ahmet, Mehmet değil de Rabbine karşı böyle sevgisi olanlara ne mutlu…
