Biz, dibine kadar kire bulanmış bir dünyanın esir insanlarıyız. Ne kendisine ne de başkasına faydası dokunan… Her güne ayrı bir sancı ve yürek yangınıyla uyanan… Her geceye kesif bir ümitsizlik ve çaresizlikle ulaşan…
Biz, yangın yerin dönmüş ruh iklimimizi, her an yeniden alevlendiren acımasız ve duygusuz bir dünyanın çocuklarıyız. Her anında yeni bir çığlık, yeni bir vahşet çağıran… Her köşesinden kan ve gözyaşı manzaraları sunulan… İklimleri hiçbir vakit bahar açmayan ve sürekli kış yaşanan…
Biz, “Hiç bilenle bilmeyen bir olur mu?” sorusunun muhataplarıyken dahi idrakini birilerine teslim etmiş bir neslin evlatlarıyız. Hiçbir şeyi düşünmeden, sorgulamadan kabullenen… Kendisini sömüren, kanını ve ruhunu emen batının simsarlarını kahraman edinen… Gönlündeki uhrevi iklimi bile başkalarının özentileri ve isteklerine göre belirleyen…
Biz, hayalleri çalınmış bir grubun sakinleriyiz. Kendi adımıza hayal eden birilerinin olduğuna iman eden… Bu iman neticesinde de hakikati, liyakati ve samimiyeti görmezden gelen… “Nasılsa benim yerime düşünenler var!” hezeyanıyla günlerini miskinlikle geçiren…
Biz, inandığı gibi yaşayamadığı için yaşadığı gibi inanmaya başlayan coğrafyanın misafirleriyiz. İnandığı tüm değerleri, en adi ellere teslim eden… Hayat nizamını oluşturan dini(İslam) gelenekselciliğin içinde bir kültüre döndüren… Kendisine hayat bahşeden kitabı(Kur’an) yok hükmüne aldırıp en süslü bezler ve süsler içine hapseden…
Biz, kaybetmeyi, ezilmeyi ya da yerilmeyi kader diye kabullenmiş Müslümanların yakınlarıyız. Medeniyet ve şerefi hep kendinden uzaklarda arayan… İyi adına ne varsa, güzel adına ne varsa hepsine Batı’nın açgözlü kapitalistlerine ayıran… Doğunun mazlumlarının en ufak başarısını bile Batı’nın “üst akıl”larına kaptıran…
Biz, kendi öz benliğini aramayı unutanlardan başkası değiliz. Biz, ümmetin yitikleri, garipleri, yetimleriyiz.
Ama yine biz, yeni bir geleceğin gizli ümitleri, hevesleri ve yarınlarıyız.
Bu medeniyeti düşürdüğümüz yerden kaldırmak her şeye rağmen yine bizim görevimiz. Şimdi ayağa kalkma zamanı… Şimdi toparlanma, kendine gelme ve “Buradayız!” deme zamanı… Şimdi yeni bir başlangıç anı…
Çünkü “Biz geleceğiz; gelecek biziz!”
Musa YAŞAROĞLU