Merhaba canım sevdiğim merhaba.
Sen gideli buraların tadı kalmamış.
Boşaymış emekler boşaymış caba.
Hiçbir edilenin adı kalmamış.
Ey Resul! Bıraktığın emanetin hali pür melalini arzımdır bu yazı. Senin yokluğunda Kur’an’ı anlamadık, anlayamadık ki yaşadığımız din olsun dinimiz İslam olsun, bayramımız bayram olsun. Her şeyi dünya menfaatleri karşılığında çok ucuz bir pahaya değiştik. Namazımız ritüel, orucumuz diyet, haccımızı turistik gezi olarak icra ettik bayramlarımızı tatil olarak kutsadık.
Ey Resul! Senin yokluğunda İslam coğrafyası kan gölüne döndü de bizim gıkımız çıkmadı. Zira kendimize başka kutsallar edindik. Menfaatlerimiz, çıkarlarımız her şeyden önemlisi paramız yeni kutsallarımız oldu. Parayı yeni ilahımız olarak gördük, Rabbimizin ve onun emirlerinin önüne koyduk. Emanetin olan bayramları tatil bayramları gördük bayram ettik. Fakir yine aynı fakir, yoksul yine aynı yoksul. Etleri de buzdolabında soğutmaya koyduk kışın yeriz diye.
Sahi bu neyin bayramı? Yarın bütün Müslümanlar bayram namazına gidecek. Hocalarımız minberden bayram vaazı verecek. “Bayramlar, küskünlüklerin, dargınlıkların giderildiği önemli bir gündür. Bayramlar, helalleşme, barışma kucaklaşma günüdür. Bayramlar, sevinme, yetimlerin başını okşama, açları doyurma onları sevindirme günüdür” diye. Her şey camiden çıkana kadar.
Hemen de kendi gündemimize geri döndük. Kırdığımız kalpler, yıktığımız gönüller, kestiğimiz komşuluk ve akrabalık ilişkileri tatil bayramıyla birlikte kaldığı yerden devam etti. Her şeyimizi tatile kurban ettik. Bireysellik, bireycilik ortada suçlu bırakmadı herkes haklıydı. Bu yüzden toplum olamadık, Ümmet olamadık.
Camilere, Kur’an kurslarına para topladık fakire fukaraya, evlenemeyen gençlere yolda kalana darda kalana para toplamadık. Komşularımız aç yattı göremedik ama et bayramını ve tatil bayramlarını hiç kaçırmadık.
Evlerinde yetiştirdikleri evlatlarından huzur göremeyen yaşlılarımızı huzur evlerine gönderdik. Gözleri yaşlı camlarda bayramı beklediler belki bir gelen olur diye. Ama ülke ekonomisi bunlardan daha değerliydi. Tatil yerleri, sahiller boş kalmamalıydı, öyle de yatık. Öyle ya, bayramlar nasıl olsa yaz tatiline denk geliyordu, bu fırsatlar kaçar mı? Güneşi, kumu sahilleri kucaklamak varken sırası mı şimdi gidip büyüklerin ellerini öpmek.
Ah Resul ah, ne bayramlar bizi anladı ne de biz bayramları. İnşa ettiğin dini, tahsis ettiğin bayramları sana arz etmeye hayâ duyuyorum da elimden bir şey gelmiyor. Utanıyorum Müslümanlığımdan ama mecburumda bunları dile getirmeye. Bunun da ayrı bir vebali var üzerimde. Bayramları yaşayamasam da yaşadıklarımı sana arz ediyorum. Duam odur ki, Kur’an’ı anlayarak yaşayacağımız bayramların bizlere ölmeden nasip olması. Temennim odur ki, bayramlar bayram gibi olsun. Dileğim odur ki, İslam coğrafyasının gönlünde güller açsın. Bayramlarınız hayır olsun, hayırlara vesile olsun.
Hadi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile….
